رشوه‌خواری منافقان (قرآن)نَفَق، ايجاد سوراخى در زمین است كه راه رهايى داشته باشد -همانند سوراخ موش- پايان يافتن و از بين رفتن. نفاق عبارت است از داخل شدن در شرع و دین از راهى و خروج از آن از راه ديگر، اظهار اسلام با اهل آن و مخفى كردن غير اسلام در درون، ظاهر و باطن متفاوت داشتن، دورویی، ریاکاری. [۴]
فرهنگ بزرگ سخن، ج ۸، ص ۷۸۸۲، «نفاق».
نفاق هم در ایمان است، هم طاعات، هم معاشرت با مردم. نفاق اعمّ از ریا است در این مقاله آیات مرتبط با رشوه‌خواری منافقان معرفی می‌شوند.۱ - علت رشوه‌خوار منافقانبه حکومت رسيدن منافقان و سبب روى آوردن آنان به رشوه‌خواری: ... رَأَيْتَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ ... فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ تَوَلَّيْتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا أَرْحامَكُمْ. كسانى كه ایمان آورده‌اند مى‌گويند چرا سوره‌اى نازل نمى‌شود؟ (كه در آن فرمان جهاد باشد) اما هنگامى كه سوره محكمى نازل مى‌گردد كه در آن نامى از جنگ است منافقان بیماردل را مى‌بينى همچون كسى كه در آستانه مرگ قرار گرفته به تو نگاه مى‌كنند، پس مرگ و نابودی براى آنها بهتر است.... اما اگر روى‌گردان شويد آيا جز اين انتظار مى‌رود كه در زمين فساد كنيد و قطع رحم نمائيد. بنا بر اينكه مقصود از «ان تفسدوا فى الارض» اخذ رشوه باشد. ۲ - منافقان عصر بعثترشوهخوارى، از ويژگيهاى منافقان عصر بعثت: يا أَيُّهَا الرَّسُولُ لا يَحْزُنْكَ الَّذِينَ يُسارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قالُوا آمَنَّا بِأَفْواهِهِمْ وَ لَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُمْ وَ مِنَ الَّذِينَ هادُوا سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوكَ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَواضِعِهِ يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هذا فَخُذُوهُ وَ إِنْ لَمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوا وَ مَنْ يُرِدِ اللَّهُ فِتْنَتَهُ فَلَنْ تَمْلِكَ لَهُ مِنَ اللَّهِ شَيْئاً أُولئِكَ الَّذِينَ لَمْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ لَهُمْ فِي الدُّنْيا خِزْيٌ وَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذابٌ عَظِيمٌ سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ أَكَّالُونَ لِلسُّحْتِ فَإِنْ جاؤُكَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ أَوْ أَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ إِنْ تُعْرِضْ عَنْهُمْ فَلَنْ يَضُرُّوكَ شَيْئاً وَ إِنْ حَكَمْتَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِالْقِسْطِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ. اى فرستاده (خدا) آنها كه با زبان مى‌گويند ايمان آورده‌ايم و قلب آنها ايمان نياورده و در مسير کفر بر يكديگر سبقت مى‌جويند تو را اندوهگين نكنند و (همچنين) از یهودیان (كه اين راه را مى‌پيمايند) آنها زياد به سخنان تو گوش مى‌دهند تا دستاويزى براى تكذيب تو بيابند، آنها جاسوسان جمعيت ديگرى هستند كه خود آنها نزد تو نيامده‌اند، آنها سخنان را از محل خود تحريف مى‌كنند، و مى‌گويند اگر اين را (كه ما مى‌خواهيم) به شما دادند (و محمد بر طبق خواسته شما داورى كرد) بپذيريد و الا دورى كنيد (و عمل ننمائيد) و كسى را كه خدا (بر اثر گناهان پى در پى) بخواهد مجازات كند قادر به دفاع از او نيستى، آنها كسانى هستند كه خدا نخواسته دلهايشان را پاك كند، در دنيا رسوایی و در آخرت مجازات بزرگ نصيب آنان خواهد شد. آنها بسيار به سخنان تو گوش مى‌دهند تا آن را تكذيب كنند، مال حرام فراوان مى‌خورند اگر نزد تو آمدند در ميان آنان داوری كن يا (اگر صلاح بود) آنها را بحال خود واگذار و اگر از آنها صرف نظر كنى به تو زیان نمى‌رسانند و اگر ميان آنها داوری كنى با عدالت داورى كن كه خدا عادلان را دوست دارد. ۳ - پانویس۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۱۲۶، برگرفته از مقاله «رشوه‌خواری منافقان». |